Het water druppelt als een symfonie in de vroege ochtend van 7 juni 2015. Het heeft bijna de hele nacht geregend. Het leek er bijna op alsof de regen het dorp wilde wegspoelen.
De studenten die in het inheemse dorp Kwamalasamutu vertoeven binnen het twinningsproject van ACT Suriname en de universiteit van Utrecht, ontwaken.
Goedemorgen, klinkt het, door het geeuwen en het rekken heen. Het is 6 uur ‘s morgens. We gaan met de groep naar de Sipaliwinirivier om te baden. Het koude water van de rivier zorgt voor kippenvel bij enkelen. Rillend lopen we terug naar het veldkamp met een sterk verlangen naar een mok lekkere hete thee.
Richard en Milton zorgen dat we iedere morgen na het bad verwelkomd worden door opstijgende stoom en een mix van lekkere geuren die een competitie lijken aan te gaan met de ochtendgeur van het natte woud.
Bakjes vullen
De twee koks zorgen voor een lekker ontbijt dat binnen korte tijd volledig is verdwenen. De groep zet zijn veldspullen klaar. De stevige maaltijd voor de lunch bestaande uit rijst, groenten en vis gaat in bakjes en wordt zorgvuldig opgeborgen.
Het is 8.00 uur. Het wildlife team begint aan de tocht van het geïdentificeerd gebied voor de transecten.
(een transect is een pad of ‘lijn’ waarlangs het voorkomen van dieren- of plantensoorten voor een studie worden vastgelegd)
Er zullen drie dichte transecten gekapt worden van elk 1 kilometer binnen een straal van 5 km van het centrum van het dorp. Vandaag is de eerste.
Afstand meten voor plaatsen van flagging tape
Met het kompas wordt de richting van het transect bepaald. Dan is het de beurt aan de houwer (machete) aangedreven door een zwetende menselijke motor om een pad vrij te maken. Als het pad vrij is, wordt elke 50 meter een stuk flagging tape (afbakeningslint) gehangen. Het begin- en eindpunt van het transect wordt vastgelegd met een GPS. Op de terugweg worden dan de camera traps geplaatst langs het transect en wandelen we tegen de avond terug naar het kamp.
Nu de groep de kneepjes van het aanleggen van het transect in de vingers heeft, wordt besloten de volgende transecten die verder liggen aan te leggen. We gaan ongeveer 10 km lopen door het oerwoud.
Na het ochtendritueel van baden inpakken dat nu als een geoliede machine loopt, vertrekken we. Na een uur trekken door het Amazonewoud horen we een vreemd geluid. De groep staat stil. We maken geen geluid anders dan de harten die bonken door de spanning. De Indigenous Park Guards Pamenia en David die met de groep mee zijn bewegen geluidloos naar voren. Ze snuiven de lucht, Pingo horen we. Er schijnt een grote groep Pingo’s (witlippekarie) in het bos te zijn niet ver van waar we staan.
“Ik wist niet wat het was dat ik hoorde. “Heel vreemd” vertelt Manuela, een Nederlandse student uit de groep van 3 bedenkelijk. “Het is heel indrukwekkend om te zien dat de IPG’s dat wisten. Ze kennen het bos als geen ander.”
Bouwen veldkamp in het Amazonewoud
We trekken verder en komen na enkele uren aan op de locatie.
Pamenia en Leen De Laender, Biodiversity Officer van ACT Suriname, zetten het kamp op. Pamenia doet dat in een enorm tempo. Het geraamte van het kamp staat er binnen een mum van tijd. Alle hout- materiaal komt uit de directe omgeving zonder veel aarzelen. Nu nog het zeil spannen.
De Laender, hoort een mierenvogel en gaat even naar de andere kant van de kreek op verkenning. Heel stil zit ze tussen de wortels van een grote Ingipipa boom. Plotseling komt er een Jaguar op nog geen 2 meter afstand achter de boom vandaan. De jaguar komt oog in oog te staan met De Laender. Hij zet het snel op een lopen. De Laender kan haar ogen niet geloven en vraagt zich af of ze gedroomd heeft. Ze keert snel terug naar het kamp. Pamenia vraagt haar of ze een tigri heeft zien lopen. “Nou en of!” Zegt Leen. “Hij was echt dichtbij.”
Ondertussen maakt het ander deel van de groep, David, Dennis , Manuela en Lisanne het transect klaar. Tot de avonduren wordt er gekapt en gemarkeerd. Moe komen ze terug in het kamp, waar een lekkere warme soep op hen wacht.
Na het eten gaat iedereen lekker slapen in het donkere bos met zijn prachtige geluiden.